Wymagania weterynaryjne dla rzeźni o małej zdolności produkcyjnej położonych na terenie gospodarstw

Rozporządzenie „Wymagania weterynaryjne dla rzeźni o małej zdolności produkcyjnej położonych na terenie gospodarstw” wydane zostało przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 grudnia 2019 r. w sprawie niektórych wymagań weterynaryjnych, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, położonych na terenie gospodarstw (Dz. U. z 2020r. poz. 56)

Celami ww. rozporządzenia jest:

1) umożliwienie podmiotom produkującym żywność na małą skalę na lokalny rynek, np. w ramach rolniczego handlu detalicznego lub działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej, pozyskiwania mięsa z własnych zwierząt do produkcji żywności na uproszczonych zasadach, 2) umożliwienie powstawania nowych rzeźni na terenach, na których obecnie one nie funkcjonują, jak np. na niektórych obszarach górskich,
3) wyrównanie szans funkcjonowania rzeźni o małej zdolności produkcyjnej położonych na terenie gospodarstw w stosunku do istniejących już zakładów prowadzących ubój zwierząt na większą skalę.

Podmioty, które są zainteresowane prowadzeniem uboju na terenie gospodarstwa rolnego i będące posiadaczami ubijanych zwierząt, czyli będą to przede wszystkim rolnicy utrzymujący zwierzęta, zainteresowani dokonywaniem uboju tych zwierząt lub ewentualnie rozbioru ich mięsa, na uproszczonych zasadach,
w celu wprowadzenia pozyskanego mięsa na rynek na małą skalę.

W „rzeźniach rolniczych” będzie można dokonywać uboju zwierząt, których posiadaczami są inne podmioty, utrzymujące zwierzęta w tym samym powiecie lub powiatach sąsiednich, w ramach tzw. „uboju usługowego”.

Zwierzęta poddawane ubojowi w „rzeźni rolniczej”:

1) zwierzęta gospodarskie kopytne: bydło, owce, kozy, konie, świnie;

2) zwierzęta dzikie utrzymywane w warunkach fermowych, np. jelenie, daniele, a także ptaki bezgrzebieniowe, np. strusie;

3) drób, np. kury, kaczki, perliczki, przepiórki, indyki, gęsi, i zajęczaki, np. króliki, nutrie

Limity liczby zwierząt poddawanych ubojowi w „rzeźni rolniczej”:

1) Łączna liczba zwierząt poddawanych dziennie ubojowi w „rzeźni rolniczej”:

– 50 sztuk (drób albo zajęczaki)

– 15 sztuk (pozostałe zwierzęta)

2) Powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce prowadzenia przez podmiot rzeźni rolniczej, na wniosek tego podmiotu, może wyrazić zgodę

na przekroczenie dziennego limitu zwierząt poddawanych ubojowi, pod warunkiem zachowania rocznego limitu zwierząt poddawanych ubojowi.

Wymagania weterynaryjne odnoszące się do „rzeźni rolniczych” :

1) Wymagania określone w rozporządzeniu w sprawie niektórych wymagań weterynaryjnych, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, położonych na terenie gospodarstw

2) Pozostałe wymagania dla rzeźni określone w innych przepisach prawa krajowego lub unijnego, w tym m. in. w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 852/2004 i nr 853/2004 (w zakresie nieuregulowanym w ww. rozporządzeniu MRiRW) oraz m.in. w następujących przepisach:

– rozporządzeniu (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 178/2002;

– rozporządzeniu (WE) Komisji nr 2073/2005;

– rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001;

– rozporządzeniu Rady (WE) nr 1099/2009;

– rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009;

– rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1760/2000

Krajowe środki dostosowujące odnoszące się do „rzeźni rolniczych”

Zakres: wymagania krajowe dotyczące konstrukcji, rozplanowania i wyposażenia pomieszczeń rzeźni dostosowujące do niektórych wymogów określonych w:

– zał. II do rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie higieny środków spożywczych

– zał. III do rozporządzenia nr 853/2004 (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego

Wymagania weterynaryjne odnoszące się do „rzeźni rolniczych”

§ 2 i 3 rozporządzenia w sprawie niektórych wymagań weterynaryjnych, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego
w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, położonych na terenie gospodarstw

Dostosowania w zakresie konstrukcji, rozplanowania i wyposażenia pomieszczeń rzeźni, wskazane w ww. rozporządzeniu dotyczą, np.:

– liczby pomieszczeń w rzeźni i czynności, jakie mogą być wykonywane w tych pomieszczeniach,

– sposobu i miejsca przechowywania mięsa pakowanego i niepakowanego pozyskanego w wyniku rozbioru,

– szatni/miejsc zmiany odzieży i obuwia dla pracowników rzeźni,

– systemu urządzeń do odkażania narzędzi,

– urządzeń do mycia i odkażania rąk pracowników mających kontakt z mięsem,

– przechowywania sprzętu oraz środków do czyszczenia i odkażania,

– wyposażenia w pomieszczenia zamykane na klucz, lub zagrody dla zwierząt chorych na chorobę zakaźną zwierząt, lub podejrzanych o chorobę zakaźną zwierząt, albo zakażonych lub podejrzanych o zakażenie taką chorobą,

– sposobu i miejsca przechowywania obornika i treści przewodu pokarmowego